وبلاگ

-، فرماندهان شهید

عباس کریمی

عباس کریمی در سال ۱۳۳۶ در قهرود شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. در دوران سربازی اعلامیه های امام (ره) را مخفیانه به پادگان عباس آباد تهران منتقل و آنها را پخش می کرد. بعد از پیروزی انقلاب در بهار سال ۱۳۵۸ به هنگام تاسیس سپاه پاسداران کاشان، به عضویت سپاه در آمد و در قسمت اطلاعات مشغول خدمت شد. سال ۱۳۵۹ داوطلبانه برای مبارزه با ضدانقلاب عازم کردستان گردید و با سپاه پیرانشهر همکاری کرد. پس از مدت کوتاهی، به عنوان مسئول اطلاعات – عملیات این سپاه معرفی شد.
از جمله فعالیت های عباس در منطقه کردستان، انجام شناسایی عملیات و آزادسازی منطقه دزلی بود. شهید کریمی بعدها همراه سردار جاویدالاثر احمد متوسلیان و شهید چراغی به جبهه های جنوب عزیمت کرد و به عنوان مسئول اطلاعات – عملیات تیپ محمد رسول الله (ص) به فعالیت خود ادامه داد. این سردار دلاور اسلام در عملیات فتح المبین از ناحیه پا به شدت مجروح شد. نزدیکی های عملیات مسلم بن عقیل بود که عباس با همان وضعیت مجروح (عصا به دست) به صف رزمندگان لشکر پیوست. در عملیات والفجر مقدماتی به عنوان مسئول اطلاعات سپاه ۱۱ قدر معرفی شد و مدتی به مسئولیت فرماندهی تیپ ۲سلمان از لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) منصوب شد و تا عملیاتخیبر، فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) را به عهده گرفت. سر انجام این شهید سعید در روز پنج شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۶۳ در حالی که آخرین دستور ابلاغی از جانب قرارگاه را در عملیات بدر (منطقه شرق دجله و شمال القرنه) اجرا می کرد، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه سرش مجروح شد و جان را به معشوق تسلیم کرد.

از وصیت نامه شهید

… چرا در راه خدا جهاد نمی کنید، در صورتی که جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک شما در چنگال ظلم کافرانند. بکشید کافران را تا برکنده شود ریشه فساد، و دین منحصر به دین خدا شود. «و ما لکم لا تقاتلون فی سبیل الله و المستضعفین من الرجال و النساء و الوالدان» «و قاتلوهم حتى لا تکون فتنه و یکون الدین کله لله»
هیچ قطره ای در مقیاس حقیقت در نزد خدا از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود، بهتر نیست و من می خواهم که با این قطره خون به عشقم برسم که خداست.
شهید کسی است که حقیقت و هدف الهی را درک کرد و برای این حقیقت پایداری کرد و جان داد. شهادت در اسلام نه مرگی است که دشمن به مجاهد تحمیل می کند بلکه انتخابی است که وی با تمام آگاهی و شعور و شناختش به آن دست می یازد.
و لا تقولو لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لا تشعرون» به آنان که در راه خدا کشته می شوند نگویید مردگان، بلکه آنها زنده اند ولی شما در نمی یابید (بقره/ ۱۵۵)
شهادت برای من یک فیض بزرگی است. من لیاقت یک شهید را ندارم و امیدوارم آنها که قبل و بعد از من به درجه شهادت نایل آمده اند، من را در آن دنیا شفاعت نمایند. ان شاالله