شهید رضا چراغی
رضا چراغی در پاییز ۱۳۳۶ در روستای «بستق»، از توابع شهرستان ساوه متولد شد. او دوران جوانی و مبارزات انقلابی را پشت سر گذاشت و در حال گرفتن دیپلم بود که انقلاب اوج گرفت و او نیز چون همه مردم ایران در تظاهرات خیابانی شرکت کرد. انقلاب به رهبری امام (ره) پیروز و توطئه های اجانب در پی این پیروزی شروع شد. رضا نیز به همین منظور به همراه دوستانش به منطقه کردستان شتافت. او با پیوستن به جمع فرماندهانی که در آنجا بودند، توانست تجربیات بسیاری در فرماندهی کسب کند.
رضا در طول حضور در کردستان و جنگ، مسئولیت های مختلفی بر عهده داشت. مدتی «جانشین سپاه دزلی» بود و زمانی« مسئول محور تته مریوان». بعد از تشکیل تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) در این تیپ در عملیات ها شرکت می کرد. از اواسط سال ۶۰ فرماندهی گردان حمزه را در عملیات فتح المبین و بیت المقدس بر عهده داشت. در تیرماه ۶۱ با قبول فرماندهی لشکر ۲۷ توسط شهید حاج همت، رضا در عملیات رمضان و عملیات مسلم بن عقیل در سومار، به عنوان قائم مقام لشکر خدمت کرد و از مهرماه سال ۶۱ برای مدت کوتاهی معاونت سپاه ۱۱ قدر را که فرمانده آن حاج همت بود، پذیرفت. از آبان سال ۶۱ تا فروردین سال ۶۲ در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر ۱ در فکه، به عنوان فرمانده لشکر انجام وظیفه کرد. در آن عملیات، لشکر با چهار تیپ تشکیل شد تیپ ۱ عمار، تیپ ۲ سلمان، تیپ ۳ ابوذر و تیپ ۲ ذوالفقار که وظیفه اجرای آتش بر روی دشمن را داشت.
در این عملیات، رضا چراغی شمشیر لشکر بوده و اقتدار و امامت شایسته ای از خود نشان داد. او سرانجام در ارتفاع ۱۴۳ فکه در مقابل پاتک سنگین دشمن که یارای ایستادگی در آن منطقه نبود، به همراه شهید عباس کریمی و چند تن دیگر از رزمندگان ایستادگی می کردند که بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.
آخرین دیدار شهید همت با شهید چراغی
رضا سه روز بود که نخوابیده بود و عملیات را هدایت می کرد. هر طور بود قانعش کردم که امشب را بخوابد و خوابید. صبح روز بعد که بیدار شد. بعد از نماز دیدم شلوار نویی را که در ساک داشت، در آورد و بوشید. با تعجب پرسیدم: «آقا رضا هبچ وقت شلوار نوت رو نمی پوشیدی. چی شده؟» خندان گفت: «حاجی با اجازه شما می خواهم بروم خط مقدم.» گفتم: «احتیاج نیست شما جلو بروید. اینجا بیشتر شما را لازم داریم.» قیافه اش در هم شد و گفت: «حاجی جان! من میخواهم بروم جلو را وارسی کنم.» در همین حین از بی سیم خبر رسید که عراق پاتک سختی در خط آغاز کرده است. رضا رفت جلو. ساعتی بعد بچه ها گفتند برادر چراغی در خط مقدم با خمپاره ۶۰ دارد عراقی ها را می زند. با بی سیم او را خواستم که ناگهان یک نفر از پشت بی سیم گفت: «حاجی جان دیگر رضا را صدا نکنید، او پرواز کرد.»