زندگینامه
سرلشکر شهید یعقوب احمدبیگی
سرلشکر شهید یعقوب احمدبیگی در پنجم تیر ۱۳۲۹ در روستای قلعه جعفربیگ شهرستان تویسرکان متولد شد و در سوم آبان ۱۳۶۴ در درگیری مستقیم با دشمن در جبهه غرب در سومار به فیض رفیع شهادت نایل آمد.
همرزمان و آشنایان شهید احمدبیگی همواره از او به عنوان افسری متدین، متعهد، شجاع، مخلص، باسواد، با انضباط و دارای بینش وسیع سیاسی با روحیه آزادمنشی یاد می‌کنند. وی به مطالعه کتاب‌های شهید مطهری و اقبال لاهوری علاقه خاصی داشته است. شهید احمدبیگی سال‌های پیش از انقلاب با شهید نامجو، شهید کلاهدوز، شهید اقارب‌پرست، تیمسار نجفی، سرهنگ ثنایی و تعدادی دیگر از افسران انقلابی در ارتباط بوده و به صورت مخفیانه علیه رژیم طاغوت مبارزه می‌کرده است.
احمدبیگی که در سال ۵۷ نقش مهمی در جلوگیری از ورود گروهک‌ها به پادگان همدان داشت، چند ماه پس از پیروزی انقلاب، ار طرف ارتش به دفتر امام (ره) منتقل می‌شود و مدت هشت ماه در آنجا خدمت می‌کند. سپس از طرف شهید نامجو – فرمانده دانشکده افسری- برای همکاری فراخوانده می‌شود تا در دانشکده به آموزش دانشجویان این دانشکده بپردازد. بدین ترتیب به‌رغم بی‌رغبتی دفتر امام، او به دانشکده منتقل و در مقام فرمانده گردان مشغول خدمت می‌شود.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، احمدبیگی متقاضی انتقال به یکی از مناطق عملیاتی می‌شود که با مخالفت شهید نامجو (که وجود او را در دانشکده لازم‌تر می‌دانست) روبه‌رو می‌گردد. پس از شهادت شهید نامجو، وی به لشکر ٨٨ زاهدان منتقل و سپس به منطقه عملیاتی در پیرانشهر اعزام می‌شود و تا سال ۶۲ در چندین عملیات شرکت می‌کند.
در سال ۶۳ به ماموریت خارج از کشور اعزام می‌شود. پس از بازگشت از ماموریت، بار دیگر در منطقه عملیاتی حضور می‌یابد. احمدبیگی سرانجام در آبان ۱۳۶۴ در تبادل آتش توپخانه سنگین بر اثر برخورد گلوله توپ به سنگر به اتفاق چند تن دیگر از همرزمانش به شهادت می‌رسد.
از وصیتنامه شهید
سفارش دیگرم به قرآن است. علیکم بالقرآن. این دریای مواج و خروشان و صاف و زلال، فضل و کمال، این چشمه حیات و آب حیات که برای جامعه اسلامی و مسلمان ما لازم است تا هر چه بیشتر با قرآن مانوس شوند و از آن درس بگیرند و آن را راهنمای عملشان قرار دهند. اما باید بگویم قرآن تنها نمی‌تواند انسان را به سرمنزل مقصود برساند و بر این اساس تبعیت از عترت پیامبر که در ائمه معصومین تبلور یافته است لازم است. در حال حاضر نیز امام زمان (عج) رهبری امت را بر عهده دارد. در زمان غیبت نیز ولایت فقیه و ولی فقیه رهبر ماست و اوست که می‌تواند جامعه ما را رهبری کند…