شهید مجید سپاسی
شهید مجید سپاسی متولد سال ١٣٤٣، از سن ١٥ سالگی در جبهه حضور پیدا کرد. از سال ١٣٥٩ در نخلستان‌های شهر آبادان با یک قبضه خمپاره برای جلوگیری از پیشروی ارتش عراق تلاش می‌کرد. مهمات گلوله خمپاره روزانه سهمیه‌بندی بود. بنی‌صدر دستور داده بود به نیروهای حاضر در جبهه‌ها مهمات کم بدهند و بعدها کاملا دستور همکاری نکردن ارتش با نیروهای سپاه را به فرماندهان ارتش ابلاغ کرد. شهید سپاسی خمپاره‌انداز بود و از طریق دوستی با فرماندهان رده‌های پایین ارتش از آنها مهمات می‌گرفت.
در سال ١٣٤٣ به نیروهای تیپ امام سجاد (ع) پیوست و سپاهی شد. که در سال ١٣٦٢ این تیپ به لشکر ١٩ فجر تبدیل گردید. او در زمان‌هایی که از جبهه به اهواز می‌آمد، فوتبال بازی می‌کرد و به بازی فوتبال علاقه داشت. حاج مجید در سال ١٣٦٥، برای ازدواج چند روزی را مرخصی گرفت. خانواده دختر به او گفته بودند دیگر نباید به جبهه برود و ایراداتی گرفته بودند. او به جبهه برگشت و گفت: دیگر زن دنیایی نمی‌خواهم و می‌خواهم که حوری بهشتی نصیبم شود. او جزو فرماندهان گردان‌های ادوات لشکر شد. شهید سپاسی در آخرین مسئولیت خود در لشکر به عنوان معاون عملیات لشکر ١٩ فجر، در شب ٢٩ اسفند ١٣٦٦ در عملیات والفجر ١٠ (منطقه حلبچه) بر روی ارتفاعی به نام «سه تپان» که در کنار دریاچه بندریخان عراق، به هنگام حمله به نیروهای عراقی به وسیله ترکش خمپاره که به کنار گوشش در شقیقه او اصابت کرد و در حالی که ذکر مقدس یا زهرا (س) بر لب داشت، در ٢٣ سالگی به فیض شهادت نایل شد.
خاطره‌ای از شهید
شهید حاج مجید خیلی نوشابههای ساخت وزارت سپاه پاسداران به نام کوثر را دوست می‌داشت و در گرمای شلمچه پس از هر غذا از نوشابه می‌نوشید به حدی که بین بچه‌ها معروف به نوشیدن نوشابه کوثر شده بود. به ما می‌گفت من که شهید شدم، مرا با نوشابه کوثر غسل دهید. بعد از شهادتش بین بچه‌ها بحث شده بود و به این نتیجه رسیدیم که منظور او از نوشابه کوثر، آب مقدس حوض کوثر بوده است.